Ostatni wpis o kieleckiej siódemce!

PGE Vive Kielce zaklepało transfer jednego z najzdolniejszych zawodników młodego pokolenia, Haukura Thrastarsona. Islandczyk ma dopiero 18 lat, ale od już od ponad roku nieobca jest mu gra w dorosłej reprezentacji. To kolejny ruch kielczan, który potwierdza że władze klubu stawiają na młodzież. I to najlepszą z najlepszych.

W ostatnich latach w kieleckim klubie na środku rozegrania dzieje się więcej niż na Bazarze Różyckiego w godzinach szczytu. Po tym jak w 2018 roku zespół opuścił przedwcześnie Dean Bombac, pojawił się w nim błyskotliwy Luka Cindric. Chorwat pomieszkał w Polsce niecały rok, ponieważ skusiła go (między innymi) piękna barcelońska pogoda. Zastąpił go, z powodzeniem, rodak Igor Karacić. Młodziutki Thrastarson połączy siły z Chorwatem już w nadchodzącym sezonie 2020/2021.

Co do zespołu Mistrza Polski może wnieść obiecujący Islandczyk? O zdanie w tym temacie zapytaliśmy byłą reprezentantkę Polski, Iwonę Niedźwiedź: – Rzadko się zdarza, aby chłopak w tym wieku grał równie dojrzale i miał tak świetny przegląd pola. Obrona co prawda nie jest jego konikiem, nie lubi szukać kontaktu. Mistrz Polski wciąż będzie miał jednak z niego wiele pożytku. Problemy ze regularną grą mogą dotknąć Duruka Pehlivana. Jednak im szerszy skład, tym większe pole do manewru, a Tałant Dujszebajew to taki trener, który daje grać po kwadransie.

Razem z Thrastarsonem grę w Kielcach w przyszłym roku rozpocznie 25-letni Francuz Nicolas Tournat. To wszystko efekt odmładzania kadry, jakie w ostatnich latach przeprowadził Bertus Servaas. Jeszcze niedawno barwy kieleckiej ekipy bronili chociażby Karol Bielecki, Sławomir Szmal, czy Uros Zorman. Starą gwardię zastąpiono w lwiej części młodymi zawodnikami. Coraz lepiej wyglądają 23-letni Wladysław Kulesz i Arciom Karalok, czy 21-letni Branko Vujovic oraz Pehlivan. Martwić może nas w tym wszystkich fakt, że w porównaniu do przeszłości, brakuje trochę w zespole mistrza Polski naszych zawodników. Niedźwiedź:

– Wszyscy chcielibyśmy żeby kadra Vive liczyła więcej Polaków, ale mamy taką sytuację jaką mamy. Na rynku młodzieżowym panuje lekka posucha na rozegraniu, bo nie brakuje ciekawych skrzydłowych, obrotowych i bramkarzy. Jest Tomek Gębala, choć to już nie młodzieniec, a doświadczony zawodnik. Poczekajmy jednak na jego powrót do profesjonalnego sportu, bo ten rozbrat z piłką ręczną w związku z kontuzją trwa już bardzo długo.

Z jednej strony Vive nieustannie przeprowadza głośne transfery, z drugiej co jakiś czas na kieleckim pokładzie robi się przeciek. Bo odejścia Luki Cindrica do Barcelony nie planował nikt, a teraz po sezonie ekipę Dujszebajewa ma opuścić Blaz Janc. – Vive nie dysponuje takim budżetem, jak Barcelona czy Veszprem. Pewnych kwot na ten moment Bertus Servaas nie jest w stanie przeskoczyć. Vardar pokazał jednak, że nie zawsze pieniądze są decydujące, bo w obliczu sporych problemów finansowych, w zeszłym roku sięgnął po Ligę Mistrzów – komentuje nasza rozmówczyni.

Pewne jest jednak to, że mimo pewnych ograniczeń, rewolucja kadrowa w zespole z Kielc jest przeprowadzana bardzo sprawnie. Na ten moment skład PGE Vive na sezon 2020/2021 może pochwalić się średnią wieku oscylującą wokół 24 lat. A już za dwa lata dołączy do niego urodzony w 1999 roku, francuski skrzydłowy, Dylan Nahi. Przyszłość wydaje się być w dobrych rękach.

Ostatni wpis o kieleckiej siódemce!

To było tak ofensywne i efektowne spotkanie, że równie dobrze mógł zapowiadać je Andrzej Kostyra. Wielkich grzmotów nie brakowało, choć trudno mówić o jakimkolwiek nokaucie. Po prostu, byliśmy świadkami naprawdę dobrej piłki ręcznej. Możemy się tylko cieszyć, że ostatecznie to rękawica PGE Vive Kielce została podniesiona w górę. Zawodnicy Tałanta Dujszebajewa pokonali Telekom Veszprem 34:33, przerywając trwającą od trzech lat serię bez zwycięstwa.

Zacznijmy od sprawdzenia listy obecności. Daniel Dujszebajew? Obecny! Młodszy z braci z powodu kontuzji wagarował od niemal dziewięciu miesięcy. Do gry wrócił dopiero w ubiegły wtorek, dwukrotnie zapisując na listę strzelców z MMTS Kwidzyn. Liczymy na tego chłopaka, bo talentu mu zdecydowanie nie brakuje, a w kieleckiej ekipie na środku rozegrania panuje delikatny nieurodzaj. Wpis do indeksu otrzymali niemal wszyscy zawodnicy Vive, poza Tomaszem Gębalą i Mateuszem Jachlewskim, którzy do gry wrócą dopiero w przyszłym roku. Veszprem brakowało natomiast obrotowego Andreasa Nilssona, oraz najlepszego środkowego rozgrywającego ubiegłej edycji Ligi Mistrzów – Kentita Mahe.

W ramach przypomnienia, na początku czerwca Veszprem w drodze po upragniony tytuł najlepszej drużyny Europy, zatrzymał Vardar Skopje. To była kolejna finałowa porażka węgierskiej ekipy, która srebrnym medalem Ligi Mistrzów musiała zadowolić się również w 2015 i w 2016 roku (kiedy po najwyższe laury sięgnęło Vive Kielce). Patrząc jednak na historię pojedynków obu ekip, za faworyta należało uznać Veszprem. Co prawda status gospodarzy stał po stronie kielczan, ale rywale w Hali Legionów nie przegrali żadnego z pięciu rozegranych spotkań. Ze wszystkich starć z kielczanami na tarczy wracali zresztą zaledwie dwukrotnie, w tym po finale Ligi Mistrzów.

To na tyle jeśli chodzi o historie, statystyki i wyliczenia, bo na parkiecie wszystko odeszło w zapomnienie. Ależ to był szybki i ofensywny mecz! O ile często na najwyższym poziomie szalę zwycięstwa przechylają fenomenalnie dysponowani bramkarze, tym razem obie ekipy rzucały z ponad 70% skutecznością. Co nie znaczy, że gracze w długich spodniach nie mieli swoich momentów. Vladimir Cupara, który jeszcze w ubiegłym sezonie bronił barw Vive, ratował swój zespół w ostatnich minutach pierwszej połowy, trzykrotnie wychodząc górą z sytuacji sam na sam (chociaż w kontrze Arkadiusza Moryto pomógł mu słupek). Natomiast najlepiej mówiący po polsku niemiecki bramkarz – Andreas Wolff, pokazał kły w drugiej połowie, pomagając Vive osiągnąć czterobramkowe prowadzenie (23:19, potem 28:24).

Mówiąc o byłych zawodnikach mistrzów Polski, po stronie Węgrów znalazł się Manuel Strlek. Gracz nieprzeciętny, którego możemy lekką ręką uznać za jednego z najbardziej zasłużonych obcokrajowców w historii klubu. W meczu przeciwko byłym kolegom nie odegrał jednak znaczącej roli. W pierwszej połowie nie podnosił się z ławki. W drugich trzydziestu minutach trzykrotnie rzucał w kierunku bramki i trzykrotnie znajdował drogę do celu.

Ponad wszystkimi górował jednak Alex Dujszebajew. Do tego, że starszy z synów trenera Tałanta stał się liderem kieleckiej ekipy, każdy zdążył się już przyzwyczaić. I tym razem pokazał, że w pełni zasługuje na to miano. Jedenaście goli, w tym jedno arcyważne trafienie w lewo okienko, dające prowadzenie 33:30. Veszprem za sprawą Strleka zdołał po chwili dojść kielczan na dwie bramki, ale wszelkie wątpliwości postanowił rozwiać Mariusz Jurkiewicz (34:31). Był to jego jedyny gol w spotkaniu! Nie mógł wybrać sobie lepszego momentu. – W obronie musimy się trochę polepszyć, ale w ataku nasza gra stała na bardzo wysokim poziomie. Mogę tylko pochwalić mój zespół, wygraliśmy, jesteśmy zadowoleni i idziemy dalej – mówił po meczu Tałant Dujszebajew w rozmowie z Canal+.

Zwycięstwo Vive ma podwójne znaczenie. Po pierwsze, poprawia sytuacje w tabeli, która po porażce z Porto i Montpellier nieco się skomplikowała. Na obecny moment Vive zajmuje 2. pozycję, ale na mecze 6. kolejki czekają jeszcze Montpellier oraz Vardar Skopje. Po drugie, pokazało że dobrze grający kielczanie nie powinni bać się nikogo, co podkreślał w rozmowie z Canal+, Krzysztof Lijewski: – Przede wszystkim wysłaliśmy sobie sygnał, że jeśli wszystko się u nas zazębia i wykonujemy założenia i zadania trenera, to jesteśmy w stanie wygrać z każdym. Kolejne spotkanie zespół Dujszebajewa rozegra w sobotę – 9 października. Mieliśmy już mecz przeciwko drugiej drużynie ubiegłego sezonu, teraz przyszedł czas na pierwszą, Vardar Skopje.